خاطرات کوتاه از شهیدعلیرضا بلالی اوصیا
چیزی که در خانه بود و مورد نیاز جبهه و جنگ بود جمع آوری می کرد و از طرفی هم در محل از اهالی محل امکانات و وسایل راجمع آوری و آن ها را به جبهه ارسال می کرد.
برادر شهید : در یکی از عملیات های مرکز کردستان همرزم برادرم مجروح شد. شهید رزمنده را بر دوش گرفته به عقب آوردند. شهید گفت: اگر من او را بر دوش نگیرم یا اسیر می شود یا شهید. ایشان را به جای امنی بردند. پس با همان لباس خونی مجروح که شاید شهید شده باشد در دیگر مأموریت ها ، این لباس را با خود می برد و می گفت: این لباس بوی خون رزمنده و شهادت را می دهد .

خواهر شهید : ایام فاطمیه بود. پسرعموی شهیدم آمد دنبال برادرم که با هم به جبهه بروند. موقع خداحافظی می خواستم او را ببوسم چون قد ایشان از من بلندتر بود مجبور بودم به جای صورتش گلویش را ببوسم .